“วู้วว! ถ้าเราพยายามที่จะทำมันอย่างจริงจังมันคงไม่ยากเท่าไหร่”
ฮยอนอูถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อออกจากเกม
อีกครั้งที่ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีจะต้องถูกชื่นชม
ภาพวิวทิวทัศน์ บรรดาผู้คนและเหล่ามอนสเตอร์ในเกมนั้นดูสมจริงมาก โดยเฉพาะการต่อสู้นั้นราวกับมันเป็นความจริงเลยทีเดียว
แม้ว่าฮยอนอูจะเริ่มเล่นเกมนี้เพื่อผลประโยชน์ของการทดสอบของการรับสมัครงาน
แต่เขาคิดว่าตัวเองอาจจะต้องคร่ำเครียดกับมันเป็นเวลานานมากกว่านี้
ยังไงก็ตามชายหนุ่มไม่สามารถหมกมุ่นเอาแต่เล่นเกมอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าได้
มันเป็นเกมที่ยอดเยี่ยม
แต่สำหรับเขานั้นมีสิ่งที่สำคัญกว่า
ฮยอนอูอยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างเมื่อเทียบกับผู้สมัครคนอื่นๆ
ถ้าเขาไม่ทำงานมันจะทำให้เขาไม่สามารถเลี้ยงตัวเองและจ่ายค่ารักษาพยาบาลของผู้เป็นแม่ได้
แต่เขาจะไม่ยอมแพ้ต่อทุกสิ่งที่เป็นอุปสรรคในชีวิตของเขาแม้แต่อัตราการรับสมัครงาน 1
: 200 นั่นด้วย
‘ยังไงก็ตามเกมนี้มีความสำคัญต่อฉันมาก
ถึงฉันจะไม่สามารถลาออกจากงานได้ แต่ฉันอาจจะพักการเรียนที่สถานบันเอกชนเอาไว้ก่อน
นั่นน่าจะทำให้ฉันเวลามีเวลาเล่นเกมมากขึ้นด้วยถ้าฉันนอนให้น้อยลง’
นาฬิกาได้ชี้บอกว่าขณะนี้เป็นเวลาตีสองแล้ว
ฮยอนอูที่ไม่ได้กินข้าวกลางวันเพราะมัวแต่ติดตั้งเครื่องเล่นเกมถือกล่องนมพลางขยับตัวพาตัวเองมานั่งที่หน้าคอมพิวเตอร์
เขาประเมินเกม New
world ต่ำไป
หลังจากที่เขาพยายามตั้งใจเล่นเกมอย่างจริงจัง
เขาก็ตระหนักว่ามันค่อนข้างจะแตกต่างจากเกมอื่นๆ ซึ่งนั่นเป็นผลที่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกว่าเขาจำเป็นที่จะต้องสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับเกมนี้ให้มากขึ้นเท่าที่จะทำได้ในเวลาว่างของเขา
ชายหนุ่มมั่นใจว่าในเดือนที่ผ่านมาเกมนี้จะต้องเป็นหัวข้อยอดนิยมของเว็บไซต์นับสิบที่เกี่ยวข้องแน่ๆ
ซึ่งในบางเว็บไซต์ก็มีการแชร์ข้อมูลระหว่างผู้เล่นด้วยกันในขณะที่ต่างฝ่ายมีข้อมูลไม่เพียงพอ
นั่นถือเป็นเรื่องดีสำหรับเขาที่กำลังต้องการข้อมูลต่างๆ อย่างละเอียด
ฮยอนอูกดเข้าเว็บไซต์แล้วเริ่มอ่านข้อมูล
ยังไงก็ตามการจะเข้าใจข้อมูลต่างๆ
นั้นแต่ละคนจะต้องมีความรู้พื้นฐานเสียก่อน ตั้งแต่ที่ฮยอนอูว่าตัวเขาแทบจะไม่มีความรู้เกี่ยวกับเกมนี้เลยเขาก็จัดการอัดความรู้ต่างๆ
เข้าหัว จนถึงตอนนี้หลังจากที่เขาคลิกเข้าฟอรั่มหนึ่งอย่างไม่ได้คิดอะไร
ฮยอนอูก็วางกล่องนมในมือลง
“นะ...นี่มันอะไรเนี่ย?”
ฮยอนอูชะโงกหน้าของเขาเข้าไปใกล้จอคอมแล้วอ่านข้อมูลในฟอรั่มนั้น
“เฮ้ย! ไม่มีทาง...มันไม่จริงใช่มั้ย?”
ชายหนุ่มลืมเกี่ยวกับความเมื่อยล้าของตัวเองและล็อกอินเข้าสู่เกมทันที
***
ร่างของอาร์คกลับมายังฮารันในเวลาเย็นที่มีแสงสลัวๆ
“หน้าต่างข้อมูล” เขาเอ่ยเรียกหน้าต่างข้อมูลตัวเองออกมา
เมื่ออาร์คมองไปที่หน้าต่างข้อมูลของเขา
ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นสีม่วงอมเขียว
“พระเจ้า! ฉัน...ฉันอยากตาย!”
ชื่อตัวละคร
|
อาร์ค (Ark)
|
เผ่าพันธุ์
|
มนุษย์
|
ชื่อเสียง
|
0
|
ระดับ
|
1
|
อาชีพ
|
ไม่มี
|
||
ฉายา
|
ไม่มี
|
||
Health
|
100
|
Mana
|
100
|
Strength
|
1 (-14)
|
Agility
|
1 (-14)
|
Stamina
|
1 (-14)
|
Intelligence
|
1 (-14)
|
Wisdom
|
1 (-14)
|
Luck
|
1 (-14)
|
ค่าสถานะทั้งหมดเปลี่ยนเป็นสีแดงและถูกลดลงจนเหลือแค่ 1
ข้อมูลที่อาร์คอ่านในฟอรั่มเป็นความจริง
ในฟอรั่มมีเรื่องของผู้เล่นมือใหม่ที่ตายโดยไม่รู้เรื่องนี้เป็นจำนวนมาก
ตามปกติแล้วทุกครั้งที่เสียชีวิตจะทำให้ค่าสถานะถูกหักลง 1 จุด เช่นเดียวกับอาร์คที่เขาไม่ได้ตรวจสอบค่าสถานะและระดับที่เพิ่มขึ้นเลย
มันเป็นการสูญเสียค่าสถานะแบบถาวร
ตัวเลขในวงเล็บจะระบุค่าสถานะที่ลดลงและจะเพิ่มระดับขึ้นมาโดยไม่มีการกู้คืนได้
แล้วอาร์คก็เข้าใจถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นจนถึงตอนนี้
‘เพราะแบบนี้สินะ ทำไมคนที่อยู่รอบๆ
ตัวฉันถึงแสดงปฏิกิริยาอย่างรุนแรง’
พวกเขาจะต้องคิดว่าฉันเป็นคนที่ยอมแพ้ที่เล่นเกมนี้แน่ๆ
ตั้งแต่ที่ฉันวิ่งออกไปเหมือนไอ้บ้าแล้วก็ตายและทุกๆ
ครั้งแล้วค่าสถานะก็จะถูกหักลดลงไป
บ้าเอ้ย! เป็นเพราะแบบนี้นี่เองทำไมบลูม่าถึงต้องพูดขอโทษเขา
อาร์ครู้สึกเหมือนภูเขาไฟจะระเบิด
ชายหนุ่มที่มีประสบการณ์ในการเล่นเกมจำนวนมากรู้ว่าค่าสถานะที่มีอยู่ในตอนแรกนั้นสำคัญมาก
ทุกครั้งที่คุณระดับเพิ่มขึ้นในเกม ‘New
world’ คุณจะได้รับค่าสถานะ 10 จุด
นั่นหมายความว่าในตอนที่คุณมีเลเวล
10 คุณควรจะมีแต้มสถานะ 100 จุด แต่สำหรับอาร์คนั้นค่าสถานะได้หายไปแล้ว 84
จุด พูดง่ายๆ นี่หมายความว่าในขณะที่อาร์คเลเวล 10 เขาก็จะมีค่าสถานะต่ำกว่าเลเวล
2 มันเป็นความแตกต่างที่ห่างกันมาก
ไม่ใช่สิ...ดีไม่ดีเขาอาจจะทำอะไรในค่าสถานะแบบนี้ไม่ได้เลยก็ได้
ก่อนหน้าที่อาร์คจะออกจากเกม เขาใส่เพียงชุดแล้วก็ถือแค่มีดแต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเหนื่อย
นั่นหมายความว่าค่าความแข็งแกร่ง(Strength) ในระดับ 1 ยังพอที่จะถือมีดและค่าความคล่องแคล่ว(Agility)ในระดับ 1 นี้ยังพอเคลื่อนไหวอยู่ได้
แต่ยังไงซะการเคลื่อนไหวของเขาต้องเฉื่อยและช้าลงแน่ๆ
‘ตั้งแต่แรก ไอ้สารเลวอันเดลต้องรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้
แน่นอนว่าบลูม่าก็ต้องรู้เหมือนกัน
พวกเขาใช้ประโยชน์จากฉันเพื่อจะได้ล่าสัตว์อย่างปลอดภัย
ทั้งหมดนี้โดยการใช้เพียงขยะเส็งเคร็งในกำมือของพวกเขา’
สำหรับค่าสถานะ 84
แต้มที่เสียไปของเขานั้นได้รับเพียงแค่หนังหมาป่า เนื้อสัตว์กับดาบขึ้นสนิม
อาร์คกำหมัดแน่นพลางกัดฟันในขณะที่พยายามค้นหาพวกเขา
ยังไงก็ตามทั้งสองคนคงจะหนีออกจากหมู่บ้านหรือหาวิธีตัดการสื่อสารทั้งหมดของเขาทิ้งเพื่อที่จะตามหาพวกเขาเจอ
แล้วหลังจากนั้นก็คงไม่มีทางไหนที่อาร์คจะจับพวกเขาได้อีกต่อไป
ที่ค่าสถานะเหล่านี้เขาไม่สามารถแก้แค้นคนทั้งสองและไม่สามารถกู้ค่าสถานะที่หายไปกลับคืนมาได้อยู่แล้ว
ในที่สุดอาร์คก็ทรุดตัวนั่งลงบนพื้นด้วยความรู้สึกว่างเปล่า
ทุกอย่างในสายตาของอาร์คเป็นสีดำมืด
‘บ้าชิบ! ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีระบบแบบนี้อยู่’
ค่าสถานะไม่สามารถลดลงต่ำกว่า 1ได้
ดังนั้นแล้วในตอนนี้เขามีร่างกายที่ไม่มีอะไรจะสูญเสียอีกแล้ว
ความโกรธของอาร์คลดลงเล็กน้อยและความรู้สึกผิดมากขึ้น
ไม่ว่ายังไงเขาไม่ควรรีบ เขาควรจะหาข้อมูลในตอนแรกสัก 1 ชั่วโมงหรือไม่ก็ 30
นาทีสำหรับการอ่านฟอรั่มแบบผ่านๆ เพื่อป้องกันความผิดพลาดที่เกิดขึ้น มันเป็นความผิดของเขาที่คิดว่าเกมนี้จะเหมือนกับเกมอื่นๆ
อาร์คตระหนักถึงข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ
แต่กลับสร้างความแตกต่างขึ้นเป็นอันมาก ยังไงก็ตามเพราะเขาไม่มีข้อมูลนี้ก่อนหน้าที่จะเล่นเกมตอนนี้เขาถึงต้องผิดหวังกับตัวเองแบบนี้
‘อะไรที่ทำให้ฉันกลายเป็นไอ้โง่แบบนี้! ฉันไม่รู้ว่าบูลม่าทำแบบนี้ทำไม? ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเกม
แต่ท้ายที่สุดแล้วฉันก็ยังเป็นมนุษย์
ถึงแม้จะไม่รู้ถึงเหตุผลที่ดีของพวกเขาแต่พวกเขาจะทำให้ฉันกลายเป็นคนไร้ประโยชน์แบบนี้ไม่ได้!’
ถ้าหากว่านี่เป็นความเป็นจริง
เขาจะต้องไม่ทำให้เกิดเรื่องผิดพลาดเช่นนี้เป็นอันขาด
‘อันเดลกับบูลม่า! พวกแกมันโง่ที่มาเลือกคนผิดแล้ว สักวันหนึ่งฉันจะทำให้พวกแกต้องเสียใจ!’
ชีวิตช่างไม่ยุติธรรมเกินจะคาดคิด
การจะมีชีวิตอยู่รอดได้คือเขาจะต้องไม่ประมาท
มีสิ่งหนึ่งที่อาร์คได้เรียนรู้ในขณะที่ทำงานอย่างหนักในชีวิตจริง
บางครั้งหลังจากที่ทำงานพาร์ทไทม์มานานกว่าหนึ่งเดือน
เขาก็ไม่ได้รับค่าจ้าง
ผู้จัดการคิดว่าเขาสามารถเบี้ยวเงินได้เพราะอาร์คเป็นแค่นักเรียน
ดังนั้นอาร์คจึงไม่ได้ไปโรงเรียนเป็นอาทิตย์เพื่อตามทวงเงินกับผู้จัดการจนในที่สุดเขาก็ได้เงินส่วนของเขา อาร์คไม่สามารถยอมแพ้ได้เพราะชีวิตของเขาเหมือนแขวนอยู่เป็นเส้นด้ายตลอดเวลา
อาร์คได้รับความเดือดร้อนในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันในไม่กี่ปีที่ผ่านมา
เขาไม่สามารถถอยหลังจากที่นี่ในสถานการณ์นี้ได้
เขาจะต้องแข็งแกร่งและแก้แค้นคนพวกนั้น! แต่ตอนนี้มีเรื่องที่ด่วนกว่านั้น
หนึ่งชั่วโมงต่อมาอาร์คกลับไปพบผู้เฒ่าแฮนแซนอีกครั้ง
“ของานให้ผมหน่อย”
“หืม...เจ้าไม่ใช่คนก่อนหน้านี้ที่มาหาข้าแล้วบอกว่ากำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อล่าสัตว์หรอกหรือ?” ชายชราเอ่ยย้อน
“ผมอยากจะร้องไห้
ได้โปรดอย่าถามและมอบงานให้ผมเถอะ” อาร์คกล่าวในขณะที่ถอนหายใจเฮือกใหญ่
เขาใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในการค้นหาทางอินเตอร์เน็ตหลังจากรู้ถึงค่าสถานะของตัวเอง
บางทีอาจจะเพราะแทบจะไม่มีคนโง่ที่เคยทำผิดพลาดเช่นเดียวกับอาร์คทำให้แทบจะไม่มีข้อมูลใดๆ
แต่ชายหนุ่มก็ยังคงมุ่งมั่นในการหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตต่อไป
เขาคิดว่าอาจจะมีวิธีเรียกคืนค่าสถานะของเขาถ้าระบบหักค่าสถานะจากการตายแต่ละครั้ง
ถ้ามันไม่สามารถเรียกคืนค่าสถานะได้เลย
ดังนั้นแล้วมันก็ไม่น่าจะใส่ตัวเลขในวงเล็บซึ่งเป็นค่าสถานะที่หายไปเอาไว้
โชคดีที่เขาสามารถหาข้อมูลที่ต้องการได้ส่วนหนึ่งแม้จะเพียงเล็กน้อยในเวลาที่ผ่านมา
มันเป็นวิธีที่ค่อนข้างง่าย
หากคุณยิ่งฆ่ามอนสเตอร์จำนวนมากค่าสถานะที่หายไปจะถูกเรียกคืนอย่างเป็นปกติ
แต่นั่นก็ยังเป็นปัญหา ถ้าค่าสถานะสูญหายไปไม่ได้ฟื้นกลับคืนมาอย่างครบถ้วนและผู้เล่นก็มีระดับเพิ่มในขณะนั้น
ค่าสถานะเหล่านั้นจะสูญหายไปตลอดกาล ดังนั้นเขาจะต้องเก็บค่าสถานะของเขาทั้งหมด 84
จุดก่อนที่ระดับจะเลื่อนขึ้นเป็นเลเวล 2
เป็นธรรมดาที่อาร์คจะคิดถึงหนูเป็นอย่างแรก
หนูแต่ละตัวจะให้ค่าประสบการณ์เพียง
1 จุด และการล่าหนูเพียงอย่างเดียวนั้นไม่น่าจะทำให้เลเวลของเขาเพิ่มได้
แต่การฆ่าหนูจำนวนมากตามเควสต์ก็อาจจะมีความเป็นไปได้ที่จะเพิ่มค่าสถานะให้เขาได้
‘ถึงแม้ว่าฉันอยากจะสร้างตัวละครใหม่มากก็ตาม…’
ในเกม
New world นั้น ในบัญชีหนึ่งจะอนุญาตให้มีเพียงตัวละครเดียวเท่านั้น
จะตกต่ำหรือต้องทำแบบเดิมซ้ำไปซ้ำมาแค่ไหนเขาก็ยังต้องเล่นตัวละครนี้ต่อไป
แม้เขาจะต้องตามหลังผู้สมัครคนอื่นๆ ในช่วงเริ่มต้น แต่ก็ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว
ผู้เฒ่าแฮนแซนที่เห็นอาร์คยังคงยืนรอคอยอย่างมุ่งมั่นได้กล่าวขึ้น
“ตกลง...ไม่ได้มีคนจำนวนมากที่เต็มใจจะทำงานในหมู่บ้านนัก
ที่แห่งนี้จึงเต็มไปด้วยงานมากมาย ข้าจะให้งานเจ้า ตอนนี้เจ้าจงไปที่โรงหล่อ
จำนวนหนูในวันนี้ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน”
อาร์ครับคำและรีบวิ่งไปยังโรงหล่อ
ก่อนหน้าที่ช่างตีเหล็กจะทันอ้าปากอาร์คก็กระโดดลงไปในห้องใต้ดินแล้ว
สถานการณ์ก็ไม่ได้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน อย่างน้อยครั้งที่แล้วค่าสถานะของเขาก็อยู่ในระดับ
15 แต่ตอนนี้เขามีค่าสถานะต่ำเตี้ยเรี่ยดินอยู่ที่ 1 เท่านั้น
ชายหนุ่มไม่ได้ดีไปกว่าคุณปู่อายุเก้าสิบปีที่ถือมีดในมือ
ถ้าแต้มพลังกายของเขาลดลงตามไปด้วยเขาอาจจะเป็นบ้าไปแล้วก็ได้
‘ทุกอย่างปกติดี
เราต้องไม่คิดเกี่ยวกับมันอีกต่อไป
ฉันมันใช้ไม่ได้เลยมาไกลขนาดนี้แล้วยังมาเสียใจอะไรอยู่อีก มันก็เหมือนตอนที่สู้กับหมาป่าวิธีเดียวที่ต้องทำคือระมัดระวัง
แค่ระวังหนูตัวหนึ่งและอีกตัว...’
ทัศนคติของเขาแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก
ไม่มีที่ตรงไหนให้เขาวิ่งหนีได้เลย
ถ้าเขาไม่สามารถจะฆ่าหนูได้ เขาก็คงจะต้องยอมแพ้ที่จะเล่นเกมนี้แล้ว
อาร์คใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามีเพื่อต่อสู้กับหนูเพียงตัวเดียว พูดง่ายๆ
คือเขาจะต้องฆ่าหนูในครั้งเดียว
เป็นผลที่ทำให้เขาต้องตรวจสอบวิธีที่ใช้ล่าหนูอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ในขณะที่ตรวจสอบนี้เขารับรู้ว่าตัวเองเพิ่งเข้าใจได้หลายจุด
‘ความเร็วและความแข็งแรงที่ฉันสามารถใช้มีดนั้นลดลงแน่นอน
แต่ประสบการณ์ที่ฉันได้จากการต่อสู้กับไวลด์ด๊อกและหมาป่าจะช่วยฉันได้มากขึ้น
แม้ว่ามันจะต้องใช้เวลานานเพื่อการล่าก็จริงแต่ฉันรู้สึกว่ามันง่ายขึ้นกว่าแต่ก่อน
นั่นหมายความว่า...’
มันหมายถึงว่าการต่อสู้นั้นไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของค่าสถานะที่ใช้โจมตีหรือป้องกัน
เหมือนกับในความเป็นจริงที่ต้องใช้ประสบการณ์ต่อสู้กับสถานการณ์ที่อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
มันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้เล่นระดับหนึ่งที่จะเอาชนะผู้เล่นระดับสิบ
แต่ถ้ามีระดับที่สี่หรือห้าอาจใช้ประสบการณ์ต่อสู้ก็มีความเป็นไปได้
นอกจากนั้นอาร์คสังเกตการณ์เคลื่อนไหวของหนู
ในขณะที่เขาต่อสู้ก็เรียนรู้วิธีที่จะเคลื่อนไหวในแต่ละสถานการณ์และเมื่อเขาโจมตีหนูและจัดการมันด้วยค่าความเสียหายที่ไม่มากนัก
เขาก็จะตรวจสอบโดยการต่อสู้ที่คล้ายกันเช่นนี้หลายครั้งและเข้าใจเทคนิคของพวกหนู
“โอเค...ฉันจะไม่ได้ทำเควสต์
ถ้าฉันยังมัวแต่สุ่มแกว่งมีดแบบนี้อยู่ พวกหนูจะใช้หัวของมันขณะที่เคลื่อนไหว
ดังนั้นฉันจึงควรเรียนรู้การเคลื่อนไหวของพวกมันราวกับว่าฉันปะทะกับมันจริงๆ
อาร์คจัดการหนูทั้งหมดที่อยู่ในห้องใต้ดินของโรงตีเหล็ก
ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ
ของค่าสถานะของเขาเลย
“ถึงแม้ว่าฉันจะฆ่าพวกมันไปสามสิบตัว
แต่ว่ามันจะเป็นไปได้จริงๆ เหรอที่จะกู้ค่าสถานะของฉันได้?”
อาร์คกังวลแต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น
ถึงเขาจะออกไปข้างนอกหมู่บ้าน
มันก็เป็นเรื่องยากที่จะล่ากระต่าย มีความเป็นไปได้ที่จะไม่มีใครช่วยเขาโดยการรับเข้าปาร์ตี้
ถ้าเขาไม่สามารถเรียกคืนค่าสถานะของเขากับหนูได้เกมคงจะจบตรงนี้และที่นี่อย่างแน่นอน
‘ฉันเชื่อว่าพวกเขาจะต้องคืนค่าสถานะ
พวกเขาต้องคืนค่าสถานะให้อย่างแน่นอน’
อาร์คได้รับขนมปังข้าวสาสีจากสมิธจำนวนสิบชิ้นและได้รับเควสต์อื่นอีก
ตอนนี้เป็นคำขอเกี่ยวกับหนูในห้องใต้ดินของร้านสินค้าแฟนซี
ในอีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งอาร์คก็สามารถทำเสร็จสิ้นไปสามเควสต์
ขอบคุณต่อประสบการณ์ที่มากขึ้น
ความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่วที่สูญหายไปจำนวนมากได้ถูกค้นพบอีกครั้ง
ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 1 จุด(Str+1) ความคล่องตัวเพิ่มขึ้น 1 จุด(Agi+1)
|
ในที่สุดข้อความที่เขารอคอยก็ปรากฏขึ้น อาร์ครู้สึกมีความสุข
ในขณะเดียวกันก็รู้สึกสูญเสีย นี่เขาควรจะทำยังไงดี?
หนึ่งชั่วโมงครึ่งเขาสามารถกู้ค่าสถานะคืนได้เพียง
2 จุดหลังจากที่ล่าหนูไม่ได้หยุดหย่อน
จะต้องมีหนูจำนวนเท่าไหร่ที่ต้องถูกเขาฆ่าเพื่อจะกู้ค่าสถานะอีก 82 จุดของเขา?
‘แต่ตอนนี้ฉันก็รู้ว่ามันสามารถกลับคืนมาได้
ดังนั้นไม่ว่าจะใช้เวลาขนาดไหนฉันก็จะต้องทำมัน ฉันไม่สามารถเริ่มต้นการเล่นเกมด้วยการโดนบทลงโทษงี่เง่าแบบนี้ได้จริงๆ’ อาร์คกัดฟันของเขา
***
ฮยอนอูลูบดวงตาแดงก่ำของเขาและมุ่งหน้าไปทำงาน
เขาสามารถที่จะฟื้นค่าสถานะคืนเพียง
6 จุดหลังจากใช้เวลาอยู่ในเกมตลอดทั้งคืน
‘หรือฉันควรยอมแพ้เรื่องค่าสถานะแล้วเพิ่มระดับไปเลยดี?’ บางครั้งความคิดชั่ววูบก็ผุดขึ้นในใจของเขา แต่ฮยอนอูก็ส่ายหัวสลัดความคิดนั้นไปทันที
ทุกครั้งที่คุณเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับจะได้รับค่าสถานะ
10 จุด เป็นความจริงที่ไม่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าเขาจะเลเวล 50 หรือ 100
แต่สิ่งที่สำคัญก็คือค่าสถานะของเขาจะได้แค่ส่วนที่เพิ่มในแต่ละระดับเท่านั้น
การที่ระดับเพิ่มขึ้นจากเลเวล 1
จนถึงเลเวล 10 เขาอาจจะได้รับค่าสถานะเร็วกว่าการล่าหนู แต่หลังจากที่ระดับ
100-110 ไปแล้วนั้นจะต้องใช้ความพยายามมากขึ้นยิ่งกว่าในตอนนี้ และเมื่อเขาถึงจุดๆ
นั้นเขาจะไม่มีทางเลือกอื่นเลยนอกจากต้องผ่านมันไปด้วยความยากลำบาก
‘ใช่แล้ว
การฆ่าหนูเป็นวิธีเดียวที่จะกู้ค่าสถานะของฉันได้แล้วมันก็มีความเสี่ยงน้อยที่สุด
ส่วนสิ่งอื่นๆ ฉันสามารถเรียนรู้ในระหว่างที่ฆ่าหนูพวกนั้นได้’
ฮยอนอูมีชีวิตอยู่ได้ด้วยความคิดเชิงบวก
มันเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาไม่ได้ลาออกจากโรงเรียนเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ถึงแม้ว่าจะไม่มีเงินพอที่จะซื้อจาจังมยอน*แม้แต่ชามเดียวก็ตาม
ซึ่งต้องขอบคุณความคิดในแง่บวกของเขา นอกจากนี้เขาก็อดทนในเรื่องอื่นๆ
เป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน
ความจริงแล้วการฝึกฝนอย่างหนักหน่วงในชีวิตจริงช่วยให้เขาได้เรียนรู้เป็นอย่างมาก
ในเกมอื่น
การจะได้รับชัยชนะจะต้องใช้ค่าสถานะในการโจมตีและป้องกันเท่านั้นไม่มีปัจจัยอื่นๆ
มาเกี่ยวข้อง แต่ในเกม New world นี้การใช้ทักษะการต่อสู้และประสบการณ์นั้นได้มีบทบาทสำคัญในเกม
ผู้เล่นจะไม่สามารถใช้ค่าพลังกาย (Strength) และความคล่องแคล่ว (Agility) ตามในโลกความเป็นจริงได้
แต่ประสบการณ์และโต้ตอบการต่อสู้กลับนั้นสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้
นั่นคือถ้ามีคนถูกโจมตีสิบครั้ง
ด้วยความคล่องตัว 10 จุดนั้นพวกเขามักจะหลบเพียงแค่ครั้งเดียว
ในทางกลับกันถ้าพวกเขาตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วในสถานการณ์แบบนั้น เขาอาจจะหลบได้สองถึงสามครั้งจากจำนวนทั้งหมดสิบครั้ง
‘นั่นเป็นแนวคิดที่ฉันได้จากการโจมตี’
ด้วยเหตุนี้เมื่อศัตรูเคลื่อนไหวเขาก็จะรักษาระยะห่างจากพวกมันอย่างได้เปรียบ
มันเป็นแนวคิดที่ผ่านการซ้อมและฝึกฝนซ้ำแล้วซ้ำเล่าตั้งแต่ที่เขาเรียนเทควันโดเมื่อนานมาแล้ว
แน่นอนว่าเมื่ออยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบมันย่อมเป็นเรื่องง่ายที่จะหลบหลีกหรือตอบโต้การโจมตีของฝ่ายตรงข้าม
และในเกม New world
กฏเกณฑ์ในโลกความเป็นจริงข้อนี้ได้ถูกนำมาใช้
ในเกมนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่ในการปะทะกันคุณจะโดนโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียว
ซึ่งนั่นเป็นความรู้ที่มีประโยชน์มาก
ฮยอนอูเริ่มออกกำลังกายในเวลาว่างของเขาตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
การออกกำลังกายเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะฝึกฝนการตอบสนองแถมมันยังทำได้ง่ายและไม่ต้องจ่ายเงิน
เพราะเขาเคยเรียนเทควันโดมาตั้งแต่โรงเรียนประถมจนถึงมัธยมต้นมาก่อน
น่าเสียดายที่เขาต้องหยุดเล่นในชั้นมัธยมปลายเพราะติดสอบ
แต่ถึงอย่างนั้นฮยอนอูก็ยังมีลำดับถึงสามดั้ง
แม้ว่าตอนนี้เขาจะจำทุกสิ่งที่เรียนไม่ได้แล้ว
แต่ก็ยังพอที่จะฝึกซ้อมด้วยตัวเองได้
ขณะที่เขากำลังทำความสะอาดภายในห้องเก็บของร้านค้าที่ทำงานอยู่
เขาก็พยายามขยับร่างกายในเวลาว่าง หลังจากนั้นเขาก็จะยืดเส้นยืดสายโดยการเหยียดแข้งเหยียดขาแล้วก็ฝึกอิมเมจเทรนนิ่งการต่อสู้นองเลือดกับพวกหนู
แต่ละวันของเขาผ่านไปด้วยการทำเช่นนี้ซ้ำไปซ้ำมาและค่าสถานะของเขาก็ฟื้นคืนมา
30 จุด
แม้ว่าเขายังมีค่าสถานะน้อยกว่าตอนเริ่มต้นถึง
50 จุดแต่ตอนนี้เขาก็สามารถหลับตาสู้กับพวกหนูได้แล้ว
ในแต่ละเควสต์จะมีหนูประมาณยี่สิบถึงสามสิบตัวที่เขาต้องสู้ด้วย
ตอนนี้เขาใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีในการกำจัดพวกมัน
แน่นอนว่าความเร็วที่เพิ่มขึ้นก็ทำให้เขาได้รับของตอบแทนมากขึ้นเช่นกัน
‘ความคิดของฉันถูกต้องทั้งหมด
ตัวละครอาร์คแข็งแกร่งกว่าเดิมมากขึ้นเมื่อฉันออกกำลังกาย’
หลังจากนั้นฮยอนอูก็พยายามใช้เทคนิคเทควันโดของเขาในเกม
New world
ในตอนแรกๆ
นั้นเขารู้สึกมือไม้เก้งก้างมาก แต่เมื่อสู้กับพวกหนูก็เริ่มคุ้นเคยขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์เขาก็สามารถต่อสู้กับหนูสองถึงสามตัวพร้อมกันได้โดยไม่ต้องใช้มีด
ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกซาบซึ้งมาก
เพราะทำให้เขาประหยัดค่าซ่อมมีดไปเยอะเลยทีเดียว
มันเป็นเกมที่ลึกลับซับซ้อนอย่างแท้จริง!
ขณะที่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
แต่ฮยอนอูกลับรู้สึกหลงใหลเกม New world มากขึ้นเรื่อยๆ
***
‘ให้ตายเถอะ...ไม่คิดเลยว่าจะต้องตายเพราะแบบนี้เลย’ อาร์คบ่นกับตัวเองขณะที่จิตใจล่องลอยไปไกล
ฝูงหนูกำลังรุมโจมตีเขาอย่างบ้าคลั่ง
ในวันที่สิบหลังจากที่เริ่มล่าหนู
อาร์คก็พบปัญหาใหม่
แม้ว่าหนูหนึ่งตัวจะให้ค่าประสบการณ์เพียง
1 จุด แต่เมื่อค่าประสบการณ์นั้นสะสมเพิ่มมากขึ้นจนถึง 99% ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะฉีกยิ้มกว้างจนถึงใบหู
แต่ใบหน้าของอาร์คนั้นกลับดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก
ไม่มีทางที่ค่าสถานะของเขาจะกลับคืนมาได้เลย
ถ้าเลเวลของเขากำลังจะเพิ่มขึ้นแบบนี้
อาร์ครู้สึกเจ็บปวดกับมัน
แต่เขาตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด
เขาจะต้องตายเพื่อลดค่าประสบการณ์
ทุกครั้งที่เสียชีวิตประสบการณ์ของเขาจะถูกหัก 30% และค่าสถานะจะลดลง 6 จุด ซึ่งในการฆ่าหนูเขาจะได้รับค่าประสบการณ์ 3% ต่อค่าสถานะ 1 จุด
สรุปแล้วการตายของเขาหนึ่งครั้งจะสามารถกู้ค่าสถานะคืนได้ 4 จุด
‘แต่ฉันไม่อยากจะสูญเสียแม้แต่จุดเดียว!’
อาร์คได้แต่คร่ำครวญในใจ
ชายหนุ่มลงทุนถึงสิบวันในการฟื้นค่าสถานะของเขา
ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องน่าขบขันสำหรับเขาที่ต้องยอมเสียค่าสถานะหลังจากที่พยายามเก็บมันแทบตาย
แต่มันก็ไม่มีทางอื่น อาร์คแข็งใจยอมให้หนูตีเขาตายในที่สุด
การล่าหนูผ่านไปอย่างซ้ำซาก ในที่สุดเขาก็สามารถฟื้นค่าสถานะ
70 จุดภายในสิบวัน
แต่ถึงอย่างนั้น
เขาก็ไม่ได้มีความสุขแม้แต่น้อย
‘ถึงฉันจะเก็บค่าสถานะจนครบทุกจุด
แต่มันเป็นการจบเพื่อเริ่มต้น ไอ้พวกเลว! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน
ฉันจะไม่มีวันอภัยให้พวกแกเลย อันเดล บูลม่า พวกแกจะได้รู้ซึ้งถึงความทุกข์ที่ฉันต้องเจอ!’
อาร์คกัดฟันแน่น
นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยประกายแห่งความแค้น
ต้องขอบคุณความคิดที่จะแก้แค้นอันเดลกับบูลม่า
ที่ทำให้ชายหนุ่มต้องพยายามอย่างยากลำบากในการฟื้นคืนค่าสถานะของเขา
มันทำให้เขาได้ความรู้ใหม่ๆ จากเกมไม่น้อยเลย
คุณได้เรียนรู้ทักษะใหม่ ‘ประจัญบาน’
(ระดับผู้เริ่มต้น : สกิลติดตัว)
คุณได้สร้างศิลปะในการต่อสู้โดยการใช้หมัดและเท้า
การต่อสู้โดยไม่ใช้อาวุธไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของคุณ
แต่การหลบหลีกและความแม่นยำจะช่วยยกระดับความสามารถให้สูงขึ้น ผลของสกิลนี้สามารถใช้ได้แม้แต่ในขณะที่ถืออาวุธ
ความรุนแรงของการต่อสู้ด้วยมือเปล่าเพิ่มขึ้น 10%
ความแม่นยำเพิ่มขึ้น 3% การหลบหลีกเพิ่มขึ้น 3%
|
‘เช่นเดียวกับการไม่ย่อท้อ’ ถ้าคุณทำสิ่งหนึ่งนานพอ คุณก็จะได้รับทักษะจากสิ่งที่ทำเป็นเรื่องธรรมดา
แม้แต่พวกที่ให้ข้อมูลทางเว็บไซต์
พวกเขาก็ไม่รู้ข้อมูลอะไรง่ายๆ แบบนี้
ถึงแม้ว่าข้อมูลบางอย่างจะถูกต้องแต่พวกเขาก็จะสร้างข้าวลือว่าเรื่องนั้นไม่เป็นความจริงเพื่อทำให้เกิดความสับสนในหมู่ผู้เล่นใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์
ครึ่งหนึ่งที่ทำอาจจะเพราะเห็นเป็นเรื่องตลก
แต่อีกครึ่งหนึ่งอาจจะทำเพื่อป้องกันสถานการณ์ที่ได้เปรียบของพวกเขา
ข่าวลือเหล่านั้นได้สร้างความหวาดระแวงขึ้นโดยเฉพาะในมนุษย์ที่ชื่อว่าอาร์ค
‘คุณจะไม่มีทางรู้
ว่านี่อาจจะเป็นแผนการของผู้สมัครคนอื่นๆ หรือไม่
มันอาจจะทำให้เขากลายเป็นไอ้โง่ไร้ค่าได้ถ้าเชื่อข้อมูลทางเว็บไซต์มากเกินไป
คุณไม่สามารถไว้วางใจคนอื่นได้
ทางที่ดีที่สุดคือต้องหาทางเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเอง’
หลังจากที่ได้รับทักษะใหม่
เมื่ออาร์คต่อสู้ด้วยมือเปล่าเขาสามารถหลบหลีกการโจมตีของหนูได้ดีขึ้นและร่างกายของเขาเองก็เคลื่อนไหวได้ว่องไวมากขึ้นเช่นกัน
นอกจากนี้ถึงแม้เขาจะใช้อาวุธแต่ทักษะก็ยังแสดงผลทำให้มันเป็นสกิลที่ความสำคัญเป็นอย่างมาก
อาร์คเริ่มมีชื่อเสียงในฮารัน…
สาเหตุนั้นสืบเนื่องมาจากบรรดาผู้เล่นเริ่มสนใจในตัวอาร์คเพราะเขาล่าหนูอย่างบ้าคลั่งทันทีที่ล็อกอินเข้ามาในเกม
นอกจากนี้บางครั้งเขาก็จะปล่อยให้ตัวเองตายเพราะมีวัตถุประสงค์บางอย่าง
ซึ่งเป็นอะไรที่พวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้
บรรดาผู้คนจึงเริ่มมีความคิดไม่ค่อยดีในหัวเล็กน้อย
หลายคนที่อยากรู้อยากเห็นมาก
แต่เขาไม่มีความกล้าพอที่จะเข้าไปถามอาร์ค เลยได้แต่พึมพำบ่นกับตัวเอง
“อะไรคือสิ่งที่ทำให้เขาพยายามฆ่าหนู
ในเมื่อมันไม่ได้ให้เงินหรือค่าประสบการณ์ที่มากเลย?”
“มันไม่มีทางที่เขาจะอัพเลเวลโดยการฆ่าหนูใช่มั้ย?”
“ฉันมั่นใจว่าถ้าเขาฆ่าพวกหนูไปเยอะขนาดนี้
เขาจะต้องมีเลเวลไม่ต่ำกว่า 3”
“แต่บางครั้งเขาก็ตายด้วย”
“มันอาจจะเป็นเพราะเขาไม่รู้ว่าในตอนแรกถ้าตายแล้วค่าสถานะของเขาจะลดลง”
คำพูดของใครบางคนทำให้ผู้เล่นหลายคนเริ่มเอะใจ
“อะไรคือวิธีที่จะฟื้นคืนค่าสถานะที่หายไป?”
ยังมีผู้คนจำนวนมากที่ไม่รู้ในเรื่องนี้
“ใช่แล้ว...ถ้าเป็นพวกเลเวลสูงจะต้องใช้เวลานานมากในการเพิ่มระดับ
คนส่วนใหญ่เลยพยายามอัพเลเวลเพื่อชดเชยค่าสถานะที่หายไปแทน แต่ในเลเวลต่ำๆ
นั้นการเก็บระดับจะทำได้เร็วมากถ้าออกไปล่าสัตว์ด้านนอก
แต่เพราะมันอัพเลเวลได้ง่ายนี่แหละเลยทำให้ไม่ได้รับค่าสถานะที่หายไป
นั่นคงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงฆ่าแต่พวกหนู”
“แต่ว่าเขาล่าพวกหนูมานานกว่าสิบวันแล้ว
นี่เขาสูญเสียค่าสถานะไปเท่าไหร่กันแน่?”
“นั่นน่ะสิ...ปกติแล้วคนส่วนใหญ่พอฟื้นคืนค่าสถานะได้แค่จุดเดียวก็ยอมแพ้กันหมดแล้ว
แต่เขานี่มุ่งมั่นชะมัด”
ยังไงก็ตามการพูดคุยของคนเหล่านี้ก็ยังไม่ถึงหูของอาร์ค
มันเป็นเพราะเขามีเป้าหมายที่ชัดเจนอยู่แล้ว
เขาเลยไม่ต้องสนใจฟังคำพูดของคนอื่น และตอนนี้การกำจัดหนูก็ยังมีความหมายอื่นๆ
มากกว่าการฟื้นค่าสถานะ
อาร์คพยายามทำให้ร่างกายของเขาคุ้นเคยกับการต่อสู้ซึ่งมันจะมีประโยชน์มากในอนาคต
“อา...นานแค่ไหนแล้วที่ข้าไม่ได้รับการดูแลอย่างอบอุ่นแบบนี้
ตอนนี้ถึงตายข้าก็ตายตาหลับแล้ว” หญิงชราเอ่ยอย่างซาบซึ้งใจ
“อย่าพูดแบบนั้นเลยครับ
คุณยายต้องมีสุขภาพดีอายุยืนยาวอย่างแน่นอนครับ”
อาร์คจับมือคุณยายแน่น
ในขณะที่เขาพูด หน้าต่างข้อมูลก็ปรากฏขึ้น
คุณได้เรียนรู้ทักษะใหม่ ‘พยาบาล’
(ระดับผู้เริ่มต้น : สกิลใช้งาน)
คุณสามารถมอบความหวังให้แก่ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บด้วยการคืนพละกำลังและกำลังใจให้แก่พวกเขา
เมื่อใช้สกิลนี้กับเป้าหมาย พละกำลังและความกล้าหาญเพิ่มขึ้น 20%
ใช้มานา : 10
|
เมื่ออาร์คเสร็จสิ้นเควสต์กำจัดหนูครบ
100 ครั้ง ผู้เฒ่าแฮนแซนก็ได้มอบเควสต์อื่นให้กับเขา แต่มันไม่น่าสนใจพอที่จะทำให้เขาตื่นเต้นได้
ยกตัวอย่างเช่น...
“เจ้ารู้จักท่านยายโจแฮนสันใช่หรือไม่? หญิงชราผู้นั้นอาจจะตายในไม่ช้านี้แล้ว
พวกเขาต้องการที่จะหาคนที่จะดูแลเธอในแต่ละวัน
ข้าคิดว่าถ้าเป็นเจ้าข้าก็วางใจให้ดูแลเธอได้”
หรือไม่ก็...
“วันนี้ร้านอาหารที่เต็มไปด้วยลูกค้ามากมาย
พวกเขาต่างต้องการลูกมือช่วยงาน ถ้าเป็นเจ้าก็ข้าก็สามารถไว้วางใจได้”
ส่วนใหญ่เควสต์ที่เขาได้รับมักเป็นงานให้ช่วยเหลือเล็กๆ
น้อยๆ ความจริงแล้วอาร์คไม่ค่อยอยากจะทำสักเท่าไหร่แต่แฮนแซนก็จะให้เควสต์นี้ในช่วงเวลาหนึ่งๆ
ไม่ว่าเขาจะชอบหรือไม่ แต่เขาก็ต้องทำมันเพื่อให้ได้รับเควสต์ล่าหนูอีกครั้ง
ชายหนุ่มทำเควสต์พวกนี้สำเร็จได้ด้วยดีและก็ได้รับของตอบแทนไม่เลวนัก
มีเควสต์หนึ่งที่ให้จำนวนเงินมากขึ้น
ซึ่งให้มากที่สุดถึงหนึ่งเหรียญเงิน
ในขณะที่ค่าใช้จ่ายในการซ่อมแซมดาบขึ้นสนิมและชุดเกราะหนังของเขามีราคา
30 ทองแดงและค่าขนมปังข้าวสาลีแผ่นละ 5 ทองแดง
สำหรับอาร์ค
เงินหนึ่งเหรียญเงินไม่ใช่จำนวนน้อยๆ เลย
ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาได้เรียนรู้ทักษะที่ดีมาก
โชคดีที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเขามีทักษะใช้หรือไม่
ดังนั้นเมื่อเขาใช้ทักษะจึงไม่มีอะไรผิดปกติแม้แต่น้อย
นอกจากนี้ระดับค่าสถานะที่เพิ่มมากขึ้นก็ทำให้เขาใกล้จะได้หยุดล่าหนูเสียที
ต้องขอบคุณการทำเควสต์ที่ทำให้ค่าความสนิทสนมของเขากับ NPC ของเมืองฮารันเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก เมื่อใดก็ตามที่เขาเดินข้ามถนน บรรดา NPC ก็จะทักทายเขา ส่วนราคาขนมปังข้าวสาลีและค่าซ่อมแซมต่างๆ
ก็ลดราคาลงอย่างมหาศาล
“ตะ...ต้องขอโทษเจ้าเป็นอย่างมาก
แต่เจ้าสามารถซื้อขนมปังข้าวสาลี 100 ชิ้นจากข้าได้นะ”
“แต่ผมกำลังหาที่ซ่อมอาวุธ...”
สำหรับดาบยาวนั้นมีค่าใช้จ่ายในการซ่อมแซมมากกว่าหนึ่งเหรียญเงิน
แต่เมื่ออาร์คมอบดาบให้พวกเขาไปซ่อม ชายหนุ่มก็ต้องจ่ายเพียง 70
เหรียญทองแดงเท่านั้น
ในหุบเขาแห่งนี้สำหรับผู้เล่นใหม่
เงิน 30 ทองแดงเป็นจำนวนเงินที่สูงมาก
บรรดาผู้เล่นได้ทำธุรกิจกับร้านค้าผ่านทางอาร์ค
แน่นอนว่าเขาไม่ได้บริการอย่างฟรีๆ
ส่วนแบ่ง 20
% ของการค้าขาย นี่เป็นข้อเสนอของอาร์ค
“แทนที่จะเสียหนึ่งเหรียญเงินคุณก็จ่ายค่าบริการของผม
20 ทองแดง” อาร์คพูดกับลูกค้าของเขา
“ฉันจ่ายครั้งหน้าได้มั้ย? ตอนนี้ฉันมีแค่ 10 ทองแดงเอง”
“ไม่ล่ะ ไว้มาใหม่โอกาสหน้านะ” ชายหนุ่มตัดบทอย่างไม่ใยดี
“นายเรื่องมากไปแล้ว มันแค่ 10 ทองแดงเองนะ”
“ถ้ามันคือความใจแคบ
นายก็ลองเพิ่มค่าชื่อเสียงในหมู่บ้านด้วยการทำเควสต์กำจัดหนูซักร้อยครั้งดูสิ
หลังจากนั้นนายก็จะได้เสียค่าใช้จ่ายน้อยลง
นี่มันก็ดีนะถึงแม้ว่าเลเวลนายจะไม่เพิ่มขึ้นก็เถอะ”
คำตอบของอาร์คทำเอาอีกฝ่ายถึงกับอึ้ง
“ฉัน...จะจ่ายเงินให้นายครั้งถัดไปแน่นอน” ลูกค้ายังคงไม่ยอมแพ้
“ฉันเชื่อแค่เงินเท่านั้น”
“...นี่ไงเงิน”
อาร์คมองไปยัง 10
เหรียญทองแดงในมือของอีกฝ่าย
ก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธอีกครั้งและอีกครั้งพลางพ่นลมหายใจอย่างรุนแรง
นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาตัดสินใจจะไม่ให้ความวางใจกับผู้เล่นคนอื่นๆ
อีก
วันแรกที่อาร์คเข้ามายังโลกใหม่และถูกหลอกด้วยความประมาททำให้เขาคิดถึงผู้สมัครอื่นอีกสองพันคนที่เริ่มเกมในช่วงเวลาเดียวกัน
พวกเขาต่างเป็นคู่แข่งด้วยกันทั้งหมด
แม้ว่าคู่แข่งของเขาอาจจะมีความเป็นไปได้ที่จะไม่ได้อยู่ในฮารันแต่เขาก็ไม่อยากจะเสี่ยง
มีโอกาสที่อันเดลกับบูลม่าจะเป็นผู้สมัคร
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเกี่ยวกับบูลม่า แต่อันเดลต้องเป็นหนึ่งในผู้สมัครอย่างแน่นอน
อันเดลทำเรื่องสกปรกกับอาร์ค
ถ้าหากอันเดลคิดได้ว่าอาร์คเป็นหนึ่งในผู้สมัครนี่ก็เป็นทางเลือกที่ชัดเจนและเป็นวิธีจัดการขั้นเด็ดขาดที่ง่ายที่สุด
การจะอยู่เหนือคนอื่นในการแข่งขันนั้นต้องกำจัดฝ่ายตรงข้ามออกไปให้หมด
ซึ่งผู้สมัครส่วนใหญ่อาจจะมีความคิดแบบเดียวกันก็ได้
‘ฉันเองก็เหมือนกัน
ตอนนี้ฉันจะทำเหมือนพวกเขาอย่างไม่ลังเลเลยถ้ามีโอกาส’
ท้ายที่สุดเกมก็เหมือนความเป็นจริง
เป็นการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด เขาได้จ่ายค่าโง่ไปก้อนใหญ่
แต่มันก็ทำให้เขารู้สึกโล่งใจที่รู้ตัวก่อนดีกว่าไปรู้ในภายหลัง
เพราะเขาจะไม่ยอมทำผิดพลาดเหมือนเดิมอีกครั้ง
เขาจะเชื่อถือ NPC มากกว่าผู้เล่นด้วยกัน หรือถ้าไม่เป็นไปตามนั้นเขาก็อาจจะดูจากสถานการณ์
หลังจากที่ได้มีการเก็บเงินอย่างดุเดือดไปเรื่อยๆ
อาร์คก็มีเงินก้อนใหญ่ถึง 5 เหรียญทองในกระเป๋าของเขา
ไม่มีผู้เล่นคนไหนที่ใช้เวลาถึงครึ่งเดือนในหมู่บ้านฮารัน
มันเป็นครั้งแรกที่มีผู้เล่นในหมู่บ้านแห่งนี้มีเงินสะสมถึง 5 เหรียญทอง
ด้วยการกำจัดพวกหนูด้วยความเพียรพยายามอย่างยาวนาน
อาร์คก็เหลือค่าสถานะที่ต้องเก็บคืนอีกแค่ 1 จุด
ทว่าปัญหาคือค่าประสบการณ์ของเขานั้นอยู่ที่ 99%...
‘ฉันจะต้องตายอีกครั้งหนึ่ง?’
ตอนนี้การตายไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่
อาร์คมีความตั้งใจที่จะเก็บค่าสถานะให้ครบแม้แต่ 1 จุดที่หายไป
เมื่อเขาวางแผนที่จะตายอีกครั้ง
เขาก็มองหาผู้เฒ่าแฮนแซนเพื่อจะขอรับเควสต์
“ผมทำภารกิจที่คุณมอบให้ก่อนหน้านี้เสร็จแล้ว
ได้โปรดมอบงานใหม่ให้กับผม” อาร์คพูดกับผู้เฒ่า
แต่การตอบสนองของแฮนแซนนั้นแปลกไป
ผู้เฒ่าแฮนแซนมองอาร์คด้วยแววตาอบอุ่นอย่างประหลาด
แล้วเขาก็กล่าวขึ้น
“ไม่มีใครมีงานให้เจ้าทำอีกแล้วในเมืองนี้”
“อะไรนะ?” อาร์คโพล่งออกมาด้วยความตกใจ
ไม่มีเควสต์ให้ทำอย่างนั้นเหรอ? นั่นหมายความว่าเขาจะไม่มีทางได้ค่าสถานะที่หายไปกลับคืนมาใช่ไหม?
อาร์คยังมีเลเวล 1 เหมือนเมื่อก่อน
แต่เพราะค่าประสบการณ์จากการต่อสู้ของเขานั้นมีมากเกินไป แม้ว่าเขาสามารถออกไปต่อสู้กับไวลด์ด๊อกได้
แต่ในการตายหนึ่งครั้งหมายถึงค่าประสบการณ์จะถูกหัก 30% ขณะที่พวกมันให้ค่าประสบการณ์มากกว่า 30% มันจะทำให้เขามีระดับเพิ่มขึ้นก่อนที่เขาจะได้รับค่าสถานะ
6 จุด นั่นหมายความว่าแม้ว่าเขาจะตายในการต่อสู้กับไวลด์ด๊อกแต่เขายังต้องสูญเสียค่าสถานะไปหนึ่งจุดอยู่ดี
‘ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเควสต์พวกนี้จะมีขีดจำกัด’
แม้ว่าจะอ่านข้อมูลในฟอรั่ม
แต่ก็ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับการจำกัดการร้องขอในหมู่บ้านเริ่มต้น
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยนับ แต่อาร์คทำไปมากกว่าสามร้อยเควสต์เพื่อคืนค่าสถานะที่หายไป
และชายหนุ่มก็คิดว่าจะมีเควสต์ไม่จำกัด แต่อยู่ๆก็ดันมาบอกว่าไม่มีเควสต์...
‘ฉันต้องจบมันแบบนี้แล้วเริ่มต้นเล่นเกมจริงๆ
ด้วยค่าสถานะที่หายไป 1 จุดงั้นเหรอ?’
มันจะรู้สึกแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดเจนถ้าค่าสถานะหายไปจำนวนมากแต่พวกเขาจะไม่ใส่ใจและมองข้ามมันไป
แต่สำหรับอาร์คการยอมให้ค่าสถานะหายไปเพียงจุดเดียวเขาก็รู้สึกไม่ถูกต้อง
ในเวลานั้นแฮนแซนก็จับมืออาร์คพลางพูดว่า
“จนถึงตอนนี้ข้าได้เห็นผู้คนจำนวนมากในหมู่บ้านแห่งนี้
แต่ไม่มีใครที่ได้ทำสิ่งเหล่านี้ให้แก่หมู่บ้านมากเท่าเจ้าอีกแล้ว
ข้าสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เจ้าทำเพื่อหมู่บ้านของเรา”
‘ดี...พูดได้ถูกต้องแล้ว
จะมีใครบ้าทำอะไรแบบนี้? ใครจะยอมทำเควสต์แบบเดิมซ้ำๆ
กว่า 300 ครั้งกัน?’ อาร์คพยายามข่มความโกรธของเขาลงและพยายามยิ้มย่างฝืนๆ
“ที่นี่เป็นเหมือนบ้านของผม
ถ้ามีสิ่งที่ผมสามารถทำได้ ผมพร้อมที่จะทำมันอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ผมรู้สึกปวดใจมากเพราะไม่มีสิ่งไหนที่ผมสามารถช่วยเหลือทุกคนได้เลย”
ค่าความสนิทสนมของเขากับแฮนแซนนั้นสูงที่สุดแล้ว
ถึงแม้ว่าจะชายชราจะไม่ได้มอบสเควสต์ให้เขาอีกแต่ชายหนุ่มก็ไม่มีความจำเป็นที่จะตัดความสัมพันธ์นี้ลง
อาร์ครู้สึกถึงอะไรบางอย่างซึ่งมาไกลมากในการเล่นเกม
New world ในขณะที่ NPC ต่างพูดคุยและแสดงออกเหมือนคนจริงๆ จนมีข่าวลือว่า NPC แต่ละตัวหรืออาจจะทั้งหมดทั่วโลกสามารถคิดได้อย่างอิสระเหมือนคนจริงๆ
พวกเขาต่างมีข้อกำหนดต้องทำงานในเวลากลางวันและนอนในตอนกลางคืน
หรือมีแม้กระทั่งที่พวกเขาป่วยจนไม่สามารถเปิดร้านขายของได้
บางครั้งก็มีเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากับผู้เล่น
ขณะที่ผู้เล่นบางคนต้องการเรียนทักษะจึงเอาแต่พูดมากเกินพอดี
จนทำให้ค่าความสัมพันธ์ลดลงและราคาสินค้าก็แพงขึ้น
“คุณไม่คิดว่าอาจจะมีงานชนิดอื่นๆ บ้างหรือครับ? ผมอยากจะทำมันจนจะเป็นบ้าแล้ว”
“ไม่มีเลย
ตอนนี้ทุกอย่างในหมู่บ้านสมบูรณ์พร้อมมาก
เจ้าไม่เคยมองใครด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามมิหนำซ้ำยังทำงานในหมู่บ้านติดชายแดนแห่งนี้จนแทบไม่ได้พัก
เจ้ารับงานที่หนักหนาแม้มันจะเสี่ยงต่อความตาย ข้านั้นรับรู้เรื่องราวทั้งหมด
เจ้าคือผู้มีพระคุณของหมู่บ้านแห่งนี้
และข้ารู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นผู้ช่วยส่งเสริมเจ้า นักผจญภัยผู้เสี่ยงต่ออันตราย
เมาส์ฮันเตอร์!”
ทันใดนั้นเสียงเพลงสดใสสนุกสนานก็ดังขึ้น
พร้อมกับหน้าต่างข้อมูลที่ปรากฏ
คุณได้รับฉายา เมาส์ฮันเตอร์ (Mouse
Hunter) จากผู้เฒ่าแฮนแซนแห่งหมู่บ้านฮารัน
คุณได้รับการยอมรับในฐานะผู้เชี่ยวชาญในการจัดการหนู
เมื่อเผชิญหน้ากับหนู พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 30% มีโอกาสติดคริติคอลเพิ่มขึ้น 20%
โอกาสหลบการโจมตีของหนูเพิ่มขึ้น 20%
*ฉายานี้เพิ่มค่าสถานะทั้งหมด 1 จุด (+1 All
status)
*ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 50 แต้ม
|
คุณได้เรียนรู้ทักษะใหม่ ‘จิตวิญญาณแห่งแมว’ (Spirit of the Cat)
(ระดับผู้เริ่มต้น : สกิลใช้งาน)
ในสายตาของหนูเสียงคำรามของแมวทำให้พวกมันต้องตัวสั่นไปด้วยความหวาดกลัว
ทำให้ศัตรูติดสถานะอัมพาต 30 วินาที การโจมตีและป้องกันลดลง
20% (เฉพาะใช้กับหนู)
ใช้มานา : 80
|
พริบตานั้นใบหน้าที่โศกเศร้าของอาร์คก็สว่างสดใสขึ้นทันที
ความสามารถในการจัดการพวกหนูทำให้เขามีความสุข
เหนือสิ่งอื่นใด สิ่งที่สำคัญคือค่าสถานะทั้งหมดของเขา +1จุด! เขาไม่เคยคิดว่าจะได้รับโบนัสนี้ เพราะค่าประสบการณ์สะสมของเขามีสูงถึง 99% แล้ว ขาดค่าประสบการณ์อีกไม่กี่จุด
เลเวลของอาร์คก็จะเพิ่มขึ้นและค่าสถานะของเขาจะหายไปตลอดกาล
อาร์ครีบเปิดหน้าต่างสถานะของเขาเพื่อยืนยันว่าค่าสถานะของเขาอยู่ที่
16 จุด มีเพียงค่า intelligence ที่อยู่ที่ 15 จุด
ในมุมมองของอาร์ค ตาของอาร์คเป็นประกายเมื่อมองเห็นค่าสถานะจำนวน 10
จุดเขารู้สึกเหมือนได้รับชัยชนะ ปกติจะมีวิธีเพิ่มค่าสถานะแค่ 10
จุดซึ่งเป็นค่าที่ได้รับจากการอัพเลเวลเท่านั้น
“นี่มันคือโชคหล่นทับ!”
อาร์คฉีกยิ้มกว้างจนถึงใบหู
ตอนนี้อาร์คไม่ต้องกังวลว่าแต้มสถานะจะตามหลังคนอื่นอีกต่อไป
มิหนำซ้ำเขายังมีค่าสถานะมากกว่าคนอื่นถึง 5 จุด
นี่คือความสำเร็จหลังจากที่ต้องอดทนอย่างยากลำบากมานาน
จนถึงตอนนี้
คนส่วนใหญ่ยังแทบจะไม่รู้วิธีที่จะเพิ่มค่าสถานะนอกเหนือจากแต้มที่ได้รับจากการเพิ่มระดับ
แม้จะมีข่าวลือที่บอกว่าถ้าคุทำเควสต์เป็นขั้นๆ
หรือได้รับฉายาจะได้ค่าสถานะเพิ่มขึ้นก็ตาม
แต่ก็ยังไม่มีรายละเอียดของข้อมูลที่เป็นประโยชน์พวกนั้นแม้แต่น้อย
แต่สำหรับอาร์คนั้นแม้จะอยู่ที่ระดับ 1 ในเมืองเริ่มต้น แต่เขาก็ได้โบนัสเพิ่มถึง
6 จุด
‘ทำเควสต์ล่าหนูซ้ำๆ 300 ครั้ง
มันถึงประสบความสำเร็จ!’
อาร์ครู้สึกถึงความสุขที่แผ่ซ่านออกมา
ในขณะที่ความยากลำบากที่เคยเผชิญมาค่อยจางหายไป
ชายหนุ่มปิดหน้าต่างข้อมูลตัวเองก่อนจะเริ่มสงสัย
เขารู้สึกกังวลเกี่ยวกับการอัพเพิ่มแต้มค่าสถานะของตัวเอง
เพราะเขายังไม่รู้ว่าตัวเองจะเล่นอาชีพไหนจึงต้องระมัดระวังกับการอัพค่าสถานะเป็นพิเศษ
ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจอัพทุกจุดไปที่ค่าความคล่องแคล่ว(Agility)ตามแผนที่วางไว้ก่อนหน้านี้
ความคล่องตัวเป็นค่าสถานะหลักๆ
ที่จำเป็นต่ออาชีพส่วนใหญ่
มันจึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับมือใหม่ที่จะใช้ทุกแต้มไปกับการอัพค่าความคล่องแคล่ว
ชายหนุ่มหาบทสรุปให้กับตัวเอง
‘ตอนนี้ฉันน่าจะสามารถล่าไวลด์ด๊อกได้อย่างสบายๆ
แล้ว’ อาร์คคิดพลางหมุนตัวไปมาพลางยิ้มอย่างพอใจ
“เดี๋ยวก่อน...ไม่ใช่ว่าเจ้ากำลังมองหางานใหม่อยู่หรือ?” ผู้เฒ่าแฮนแซนเอ่ยขึ้น
“อะไรกัน? คุณบอกว่าไม่มีงานให้ทำแล้วไม่ใช่เหรอ?” อาร์คถามกลับอย่างสงสัย
“ไม่...มันไม่ใช่งานในหมู่บ้าน
แต่เป็นงานที่กวนใจข้านิดหน่อย...”
อาร์คหันไปมองรอบๆ ด้วยความสนใจ
จนถึงตอนนี้
เขายังไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับใครที่ได้รับเควสต์อื่นจากผู้เฒ่าแฮนแซนนอกเหนือจากเควสต์ในหมู่บ้านแม้แต่ครั้งเดียว
สำหรับตัวเขาเองหลังจากการทำเควสต์ล่าหนูเสร็จนับ 300 ครั้ง
อาร์คก็ได้ยังได้รับแต่เควสต์ในหมู่บ้านเท่านั้น
นี่จึงเป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการมอบหมายที่แตกต่างจากแฮนแซน
‘หรือมันเป็นเควสต์ที่สามารถรับได้หลังจากที่ได้รับฉายาเมาส์ฮันเตอร์?’ เขาคิด
พูดได้ว่ามันเป็นครั้งแรกที่ทำให้อาร์ครู้สึกสนใจ
การได้รับฉายาและแต้มโบนัสค่าสถานะนั้นทำให้เขามีความสุขเป็นอย่างมากจนแทบจะทนไม่ไหว
“ถ้ามันเป็นคำขอของคุณปู่ผมจะทำทุกๆ อย่าง
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม” ชายหนุ่มรีบตอบทันที
“ขอบคุณเจ้ามาก แต่โดยสัตย์จริง แม้แต่ข้าเองก็ไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้ในสถานการณ์เช่นนี้
ข้าไม่แน่ใจว่ามันจะอันตรายมากแค่ไหน
นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ข้าไม่เคยบอกกับผู้ใดจนถึงขณะนี้ แต่หากเจ้ายินดีจะทำมัน
จงไปหาเจ้าของร้านอาหารเครดอนเพื่อสอบถามรายละเอียด”
เจ้าของร้านอาหารเครดอนเป็นรู้สึกทุกข์ทรมานกับปัญหาใหม่ที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันนี้
ไปหาเขาเพื่อฟังสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
ระดับความยาก : -
|
“ผมจะไปหาเขาทันที” อาร์คโค้งคำนับแฮนแซนและเดินทางไปยังร้านอาหาร
“โอ้...อาร์ค ข้าคิดไว้แล้วว่าเจ้าจะต้องมา” เครดอนเอ่ยทักทายเขาด้วยเสียงอันอบอุ่น
อาร์คอาจจะเป็นผู้เล่นคนแรกที่เขาเรียกชื่อตรงๆ
“ครับ...สวัสดีคุณเป็นยังไงบ้าง
ผมได้ยินว่าคุณมีปัญหาบางอย่าง?” ชายหนุ่มกล่าวทักทายก่อนตรงเข้าประเด็น
“จริงๆ แล้วจะบอกว่าไม่มีก็ไม่ได้
อันที่จริงแล้วมันก็ยังไม่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นปัญหา...ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาข้าได้ฟังบางคนพูดคุยกันเรื่องแปลกๆ”
“คุยเรื่องแปลกๆ?”
“เจ้ารู้ใช่มั้ยว่าพวกหนูจะกลับมาเรื่อยๆ
ไม่ว่าจะถูกกำจัดไปบ่อยแค่ไหนก็ตาม
เจ้าน่าจะรู้ว่าข้าได้รับความเดือดร้อนจากเรื่องนี้ใช่หรือไม่?”
‘ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เดือดร้อน
ขณะที่ได้รับขนมปังแค่ 10 แผ่น’
อาร์คยังรู้สึกโกรธอยู่เล็กน้อยแต่ใบหน้าของเขากลับยิ้มอย่างใสซื่อและพยักหน้าตอบรับ
“ผมรู้...แต่ไม่ใช่ว่าตอนนี้มันเรียบร้อยแล้วหรือ?”
“พวกมันเงียบลงเล็กน้อย
แต่ไม่กี่วันที่ผ่านมา ข้าได้ยินเรื่องแปลกๆ จากลูกค้าบางคน
เจ้ารู้ว่าภูเขาฮาลาลที่อยู่ในเขตนี้ใช่มั้ย? ขณะที่พวกเขาข้ามภูเขาก็เจอถ้ำประหลาดแห่งหนึ่ง
แล้วเจ้ารู้ไหมว่าพวกเขาพูดว่าเจออะไรในถ้ำ? ก็พวกหนูต่ำช้าพวกนั้นน่ะสิจะอะไรล่ะ...พวกเขาเล่าว่ามีหนูจำนวนมากมายอย่างไม่น่าเชื่อที่อาศัยอยู่ที่นั่น”
“หลังจากนั้นฝูงหนูพวกนั้นก็ออกจากถ้ำมาที่หมู่บ้านงั้นหรือ?”
“มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นเช่นนั้น
แต่ถ้าคำพูดของนักท่องเที่ยวพวกนั้นเป็นจริงเราก็ควรรีบดำเนินการ” เครดอนลูบเคราของเขาพลางดูท่าทีของอาร์ค
มันเป็นท่าทางที่คาดหวังว่าอาร์คจะสนใจในข้อมูลที่ได้รับ
“มันคงจะดีถ้าผมจะตรวจสอบถ้ำแห่งนั้น?”
“ใช่แล้ว ถ้าเป็นคนที่ได้รับชื่อว่า
เมาส์ฮันเตอร์ ข้าก็ไว้วางใจที่จะให้ทำงานนี้"
ผู้ชายคนนี้สามารถแพร่กระจายข่าวลือทั่วทั้งเมืองได้อย่างรวดเร็ว
ถ้าหากมีใครสักคนได้ยินมันแล้วล่ะก็...
“ถ้าอย่างนั้นก็ตกลง ผมจะลองดูซักครั้ง”
อาร์คยอมรับเควสต์อย่างไม่คิดมาก
จากนั้นหน้าต่างเควสต์ของเขาก็เปลี่ยนจาก ‘สำรวจถ้ำลึกลับ’ ระดับความยากจากที่ไม่แสดงข้อมูลขึ้นกลายเป็น ‘G’ แต่ชายหนุ่มไม่ได้ให้ความสนใจกับมันมากนัก เขาสนใจข้อมูลความยากระดับ G ของเควสต์ที่เกี่ยวกับการล่าหมาป่ามากกว่า
“ข้ารู้สึกขอบใจเจ้ามาก
ตั้งแต่ที่ข้าได้ข่าวมาก็ได้สืบหาพื้นที่นั้นคร่าวๆ แล้ว
ข้าจะทำเครื่องหมายบนแผนที่ของเจ้าให้” หลังจากที่เครดอนพูดจบ
แผนที่ก็ปรากฏในหน้าต่างข้อมูลของอาร์ค
ในแผนที่ขนาดใหญ่มหาศาลส่วนใหญ่เป็นสีดำและมีเพียงพื้นที่รอบฮารันที่สว่างขึ้น
ในส่วนของภูเขาฮาลาลนั้นมีอาณาเขตอยู่รอบหมู่บ้าน จุดหนึ่งในนั้นมีไฟกระพริบ
มันเป็นพื้นที่ซึ่งเขาไม่เคยเห็นในเว็บไซต์แม้แต่ครั้งเดียว
อาจพูดได้ว่า
มันเป็นดันเจี้ยนที่ซ่อนอยู่!
ตามความรู้ทั่วไปดันเจี้ยนคือที่อยู่ของสมบัติซึ่งเป็นไอเท็มต่างๆ
แต่เพราะว่ามันเป็นเควสต์ความยากระดับ G ในหมู่บ้านเริ่มต้น เขาจึงไม่ได้คาดหวังว่าจะประทับใจกับไอเท็มเหล่านั้นสักเท่าไหร่
สำหรับอาร์คแล้วอาวุธอย่างดาบขึ้นสนิมและโล่หักๆ
อันหนึ่งล้วนเป็นสมบัติที่ยิ่งใหญ่แล้ว
นอกเหนือจากนั้นการค้นพบดันเจี้ยนที่ไม่มีใครรู้จักเกี่ยวกับมัน
เขารู้สึกประทับใจที่ทำได้สำเร็จ
อาร์ครีบออกจากร้านอาหารเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการเดินทางของเขา
‘ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันควรจะจัดของให้เป็นระเบียบ’
มีของราคาถูกจำนวนมากใส่อยู่เต็มกระเป๋าของเขา
หนังสัตว์ 3 แบบ
เนื้อสัตว์ที่เขาได้รับขณะที่ล่าหมาป่าและขนมปังข้าวสาลี 10 แผ่น
ที่ได้รับจากเควสต์ล่าหนูจำนวนกว่า 300 ครั้ง ตอนแรกที่เขาได้รับขนมปังเขาก็กินมัน
ขนมปังพวกนี้จะช่วยเพิ่มความอิ่ม 1-2 จุด แต่พอเขาฆ่าหนูได้ง่ายขึ้น
ขนมปังเหล่านี้ก็ถูกเก็บไว้ ตอนนี้อาร์คยังเหลือขนมปังข้าวสาลีมากกว่า 1,000 แผ่น
ถึงจะเก็บของไว้อย่างละ 100
ชิ้นแต่มันก็ไม่มีช่องว่างสำหรับใส่ของอื่นๆ เลย
‘ฉันจะเหลือไว้ในกระเป๋าสัก 100
ชิ้นที่เหลือก็จะเอาไปขายให้หมด’
อาร์คเก็บของอื่นๆไว้แล้วขายขนมปังข้าวสาลีของเขา
ตามปกติแล้วขนมปังพวกนี้จะไม่สามารถนำไปขายได้
แต่ด้วยค่าระดับความสัมพันธ์สูงสุดของเขา ไม่มีอะไรที่เป็นไม่ได้สำหรับอาร์ค
ขนมปังแต่ละชิ้นจึงถูกขายในราคา 1 ทองแดง
แน่นอนว่าถ้าขายให้กับผู้เล่นเขาจะได้รับ
2 ทองแดงแต่เขาไม่อยากจะเสียเวลาเพียงเพราะจำนวนเงินแค่นี้
สำหรับอาร์คนั้นเขาเป็นคนเดียวที่มีเวลาเล่นเกมอย่างจำกัดซึ่งมันเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับเขามาก
อาร์คขายขนมปังข้าวสาลีไป 2,000 แผ่นได้เงินมา 20 เหรียญเงิน
เขาใช้เงินเพื่อซ่อมแซมอุปกรณ์ของเขาและออกเดินทางไปยังภูเขาฮาลาล
***
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น